In een tijd waarin de wereldpolitiek steeds meer gedreven wordt door verborgen akkoorden en economische belangen, blijven de echte motieven vaak buiten beeld. Dankzij grondig onderzoek van voormalig advocate en burgerjournalist Carine Knapen, wordt opnieuw een puzzelstuk toegevoegd aan het bredere plaatje van de geopolitieke machtsspelen rond Oekraïne.
De belofte die ‘niet is gemaakt’
Terwijl politici zoals Mark Rutte recentelijk beweren dat er geen belofte is gedaan over NAVO-toetreding voor Oekraïne, vertellen officiële documenten een ander verhaal. Op 12 januari 2024 ondertekende de toenmalige Britse premier Rishi Sunak een bilateraal veiligheidsverdrag met Oekraïne. Dit verdrag, een direct vervolg op de G7-verklaring over veiligheidsgaranties voor Oekraïne, blijft geldig totdat Oekraïne volwaardig NAVO-lid wordt.
Sunak noemde dit de eerste garantieovereenkomst voor Oekraïne en onderstreepte dat het Verenigd Koninkrijk de eerste was die dodelijke wapens, tanks en langeafstandsraketten leverde aan Kiev. Het tienjarige verdrag kan worden verlengd, maar wordt beëindigd zodra Oekraïne wordt opgenomen in het NAVO-systeem. Dit staat haaks op recente uitspraken van Europese leiders dat een NAVO-lidmaatschap voor Oekraïne nooit expliciet is beloofd.
👉 Bronnen:
🔗 Het officiële verdrag
🔗 Analyse van het verdrag
Een 100-jarige verbintenis
Op 16 januari 2025 werd onder de handtekening van de nieuwe Britse premier Keir Starmer een 100-jarige samenwerkingsovereenkomst met Oekraïne getekend. Dit document bevat 14 artikelen over onder andere:
• Versterking van defensiecapaciteiten en uitbreiding van militaire samenwerking.
• Steun voor NAVO-lidmaatschap, waarbij expliciet wordt vermeld dat Oekraïne een ‘onomkeerbare weg’ naar NAVO-toetreding volgt.
• Maritieme veiligheidspartnerschappen om de controle over de Oostzee, de Zwarte Zee en de Azovzee te versterken.
• Financiële steun voor 100 jaar, waarbij Oekraïne jaarlijks miljarden ontvangt zonder terugbetalingsverplichting.
Dit verdrag is een duidelijk signaal dat Oekraïne niet zomaar een pion in het spel is, maar structureel wordt geïntegreerd in de Euro-Atlantische machtsstructuren.
👉 Bronnen:
🔗 Volledige tekst van de overeenkomst
🔗 Analyse van de overeenkomst
Energie, mineralen en de verborgen agenda
Op 17 januari 2025 werd een addendum aan deze overeenkomst toegevoegd, waarin de energie- en mijnbouwsector centraal staan. De UK en Oekraïne hebben afspraken gemaakt over:
• Het aantrekken van Britse investeerders voor de Oekraïense energiesector.
• De ontwikkeling van hernieuwbare energie en opslag van groene gassen.
• De transitie van steenkool naar andere energiebronnen.
• De exploitatie van kritieke mineralen, gereguleerd via een gezamenlijke ‘Joint Group’.
Deze deal verklaart waarom Oekraïense president Zelensky onlangs halsoverkop naar Londen vloog voor spoedoverleg met Keir Starmer en een privébijeenkomst met Koning Charles III in Sandringham. Een ontmoeting die ongebruikelijk is, aangezien de koning daar officieel geen politieke aangelegenheden ontvangt. Maar voor Zelensky werd een uitzondering gemaakt.
👉 Waarom?
• Een geplande geopolitieke zet? Zelensky’s bezoek kwam direct na een scherpe confrontatie tussen Trump en Vance in de VS over Oekraïne-financiering.
• Britse invloed groter dan gedacht? Koning Charles III lijkt een grotere rol te spelen in de geopolitieke strategieën dan eerder werd aangenomen.
• Een gecontroleerde oorlogseconomie? Oekraïne’s bodemschatten en strategische ligging maken het land een onmisbare speler in de machtsbalans.
Met deze documenten en feiten op tafel wordt duidelijk dat Oekraïne’s lot allang is bezegeld door westerse machten. Dit is geen conflict meer over vrijheid of soevereiniteit; het is een geplande langetermijnstrategie waarin politieke leiders slechts uitvoerders zijn van een groter plan.
💡 De Silent Warriors roepen op tot bewustwording. Informatie is macht. Deel deze kennis en moedig anderen aan om zelf onderzoek te doen. De waarheid is er – het is aan ons om haar te zien.
🔍 Bron: Carine Knapen via X (voorheen Twitter).
